“Dit nooit meer” zei ik toen mijn relatie stukgelopen was. Ik had mijzelf zo weggecijferd, ik voelde mij genaaid en voorgelogen. Maar Ik wou ook niet de vrouw worden die hem overal de schuld van gaf, want er zijn altijd twee kanten. Ik wist dat ik iets nodig was om weer vertrouwen in mijzelf te krijgen. Ik was soms onzeker en vond het lastig om ruimte in te nemen. Het voelde oprecht toen je zei: ik kan er niet voor zorgen dat dit je nooit meer overkomt, maar ik kan je er wel bij helpen om signalen eerder op te pakken en eerder voor jezelf te kiezen. Naarmate het traject vorderde kwam ik erachter dat een man andere behoeften heeft dan ik dacht en dat ik daardoor niet altijd kreeg wat ik zo graag wilde. Er kwam veel bewustwording, maar er kwam nog iets en dat was zelfvertrouwen en dat begon ik ook uit te stralen. Ik weet nu hoe ik anders kan communiceren en als ik hieraan twijfel kan ik altijd terugvallen op het naslagwerk. Ik zie dat mannen anders op me reageren, terwijl ik voor mijn gevoel niet heel anders ben. Het ontdekken van vrouwelijke communicatie zorgt soms voor grappige momenten. Je ziet dingen ook terug in de relaties van mensen om je heen. Het is raar dat zoiets je leven kan veranderen en je naar bepaalde dingen nooit meer hetzelfde zult kijken, maar het is wel fijn dat ik nu weet hoe ik moet communiceren, en weet waarom het in mijn vorige relatie vooral misging.